با این عُمرهای کوته بی‌اعتبار... - صدیق قطبی

در هر تصمیم، انتخابی و اقدامی، چنان فرض کنیم که هیچ فرصتی برای جبران نخواهیم داشت. این نگاه، گرچه دلهره‌آور است، اما وفادار به حقیقت و نیز هشیارکننده است. واقعیت این است که زندگی چنان کوتاه و نامطمئن است که هیچ تضمینی به ما نمی‌دهد امکان و فرصت بازگشت داشته باشیم. فرض کنیم هر انتخابی، بی‌بازگشت و آخرین انتخاب است.

تعبیر دیگر این اصل و توصیه‌ی خردمندانه، مرگ‌اندیشی است. مرگ‌اندیشی می‌گوید: اقدام و عملی درست است که اگر با مرگ‌مان، همزمانی پیدا کند، همچنان برای ما درست به نظر برسد. چرا که مرگ، امکان جبران و بازگشت را سلب می‌کند.