بررسی و تحلیل آیات قتال(جنگ) در قرآن کريم

 نویسنده: دکتر سیداحمدهاشمی

امام ابن قیم می‌گوید: «وقتی خداوند پیامبرش را برانگیخت پیروان   بیشتر ادیان در زمان پیامبر و جانشینان او، از روی اختیار دین اسلام  را پذیرفتند و مسلمانان هیچ‌کس را به پذیرش دین وادار نکردند.   جنگ و درگیری تنها باکسانی صورت می‌گرفت که خود آغازگر جنگ   بودند اما کسی که اهل صلح و سازش بود با او جنگ نمی‌شد و   هیچ اجباری هم در پذیرش دین وجود نداشت. زیرا خدای متعال   می‌فرماید: «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ» این نفی   به معنی نهی است یعنی هیچ‌کس را به پذیرش دین وادار نکنید.»   [1]

 گروه دیگر می‌گویند: علت جنگ کفر است و این قول راجح در نزد شافعی‌ها و نیز قول ابن حزم ظاهری است. یعنی ما با کفار به خاطر کفرشان می‌جنگیم نه به خاطر آن‌که بر ضد ما جنگ‌افروزی می‌کنند. بر این اساس ما با کفار صلح‌جو نیز می‌جنگیم تا تسلیم شوند یا جزیه بدهند به‌عبارت‌دیگر: جهاد فرض کفایی ابتدایی است اگرچه کفار آغازگر جنگ هم نباشند.